Arbeidsongevallenverzekering

De arbeidsongevallenverzekering voor de private sector neemt in het geheel van onze socialezekerheidswetgeving een bijzondere plaats in. De arbeidsongevallensector heeft als specifiek kenmerk niet alleen dat het stelsel wordt uitgevoerd door privaatrechtelijke organismen, maar bovendien dat de juridische grondslag voor elke verzekeringsdekking gesitueerd is in een privaatrechtelijk verzekeringscontract, waarbij de werkgever zijn werknemers verzekert bij een verzekeringsonderneming naar eigen keuze.

Het gaat evenwel om sociale zekerheid, wat wil zeggen dat de verzekeringsdekking, zowel het risico als de vergoeding, bepaald zijn in de arbeidsongevallenwet en hiervan niet kan worden afgeweken (tenzij een privaatrechtelijke verzekering voor een bijkomende vergoeding naar aanleiding van een arbeidsongeval). Daarnaast heeft de arbeidsongevallenwet de werkgevers verplicht tot het afsluiten van een arbeidsongevallenverzekering, een verplichting die zowel strafrechtelijk gesanctioneerd wordt als door middel van een bijdrage wegens ambtshalve aansluiting bij Fedris (vroeger het Fonds voor arbeidsongevallen).

Van overheidswege gebeurt ook een belangrijke inbreng in het stelsel, hoofdzakelijk via de paritair beheerde sociale parastatale instelling, het Federaal Instituut voor Beroepsrisico’s (Fedris). De vele wettelijke opdrachten van dat orgaan kunnen in twee hoofdcategorieën worden opgesplitst. Enerzijds vervult de instelling een belangrijke opdracht van controle op de werking van het stelsel, anderzijds verricht het orgaan tussenkomsten bij ongevallen die zijn voorgekomen bij werkgevers die niet (geldig) verzekerd zijn, evenals tal van supplementaire tussenkomsten bovenop de schadeloosstelling die door de verzekeringsonderneming wordt verleend.

In dit boek worden de verzekeringsplicht en de sanctionering daarvan, de verplichtingen van de verzekeringsondernemingen, en de opdrachten van Fedris besproken.