Terbeschikkingstelling van werknemers en uitzendarbeid

In de Belgische interne rechtsorde komt aan bod: het principieel verbod van terbeschikkingstelling, de regeling van de uitzendarbeid, de straf- en civielrechtelijke sancties, veiligheid en gezondheid, bijzondere aspecten van aansprakelijkheid en specifieke wettelijke vormen zoals dienstencheques.

De uiteenzetting met betrekking tot de grensoverschrijdende terbeschikkingstelling betreft: IPR en internationale bevoegdheid, het vrij verkeer van werknemers en van diensten, de Detacheringsrichtlijn en de Belgische Detacheringswet, de coördinatieverordening van sociale zekerheid, Limosa en de detachering vanuit en naar landen buiten de EER.

Het behandelde onderwerp sluit aan bij de actualiteit. De overheid draagt de strijd tegen de sociale fraude, waarmede terbeschikkingstelling gepaard kan gaan, hoog in het vaandel. Op Europees niveau is de totstandkoming van een richtlijn tot handhaving van de Detacheringsrichtlijn imminent, op welke nieuwe regelgeving het boek anticipeert. Het meest recente voorbeeld van de Belgische aanpak van onregelmatigheden is de anti-rechtsmisbruikbepaling wat betreft de sociale zekerheid in geval van intracommunautaire detachering. De economische evolutie (van fordisme tot toyotisme) en sociale beleidsopties (zoals flexicurity) leiden er evenwel toe dat terbeschikkingstelling en uitzendarbeid gaandeweg een grotere plaats innemen in het productieproces. Daarvoor is er oog vanwege de Europese wetgever (onder meer afbouw van hinderpalen in de Uitzendarbeidsrichtlijn) en vanwege de Belgische sociale partners, die in 2013 het instroommotief voor uitzendarbeid hebben mogelijk gemaakt.

Het boek is een grondige en praktijkgerichte studie van deze en diverse andere aangelegenheden, zodat het een meerwaarde biedt voor de jurist die ermee te maken heeft.